W nocy z niedzieli na poniedziałek (26/27.02.2023) nad Polską pojawiła się zorza polarna. Świetlny pokaz najlepiej było widać na północy kraju, jednak przez krótką chwilę zorza widoczna była także na zachodzie czy w centrum kraju. Istnieje szansa, że w najbliższych dniach ponownie to tajemnicze i rzadkie zjawisko będzie widoczne z terenów Polski.
Zorzę z terenu Polski można było obserwować już mniej więcej od godziny 22.30 w niedzielę. Najlepsze warunki do obserwacji panowały między innymi w Świnoujściu, Międzyzdrojach czy w Dziwnowie. Tam brak zachmurzenia pozwalał na obserwację tego niecodziennego zjawiska. W sieci pojawiły się zdjęcia, a samą zorzę widać było także w kamerach internetowych zainstalowanych na Wybrzeżu.
Zorza polarna na zdjęciach
A tymczasem właśnie teraz w #Świnoujście widać zorzę polarną! pic.twitter.com/qUFHT1FoPH
— meteoprognoza.pl🇵🇱 (@MeteoprognozaPL) February 26, 2023
Dawno takiej zorzy nie było nad Polską. Kto może niech obserwuje. Widać ją nawet w woj. lubuskim. A poniżej #Międzyzdroje fot. Nick Fury pic.twitter.com/KBCN3f3wqW
— meteoprognoza.pl🇵🇱 (@MeteoprognozaPL) February 26, 2023
Świnoujście – Zorza Polarna widziana ze świnoujskiej plaży https://t.co/CiqYR7LgfT przez @swinoujscie
Fot: Szczepan Barkas pic.twitter.com/CWOhkMiwTJ— Daniel SZYSZ 🇵🇱 (@swinoujscie) February 27, 2023
Dziwnów i dzisiejsza zorza polarna! Fot. Łukasz Łysiak. pic.twitter.com/z1kpwC74Ur
— meteoprognoza.pl🇵🇱 (@MeteoprognozaPL) February 26, 2023
Czym jest zorza polarna?
Zorza polarna powstaje w efekcie oddziaływania na gazy w górnej atmosferze naładowanych protonów i elektronów, które docierają ze Słońca. Powodują one indukowanie prądu elektrycznego wśród gazów atmosferycznych na wysokości zazwyczaj między 90 a 150 km. Odpowiednio silne burze magnetyczne mogą jednak powodować świecenie gazu nawet do 300-1000 km nad powierzchnią planety. W miejscu przenikania pasów radiacyjnych (Van Allena) i górnej atmosfery ziemskiej następuje jonizacja (świecenie) tlenu, azotu i rzadziej wodoru lub helu. Powstaje wówczas wąski pas, zazwyczaj o szerokości 3-5 stopni, rozciągający się przeważnie 10-15 stopni od biegunów magnetycznych. Jeżeli zorza obserwowana jest na półkuli północnej, nazywana jest z łaciny Aurora borealis. Na półkuli południowej nosi nazwę Aurora australis.
Zdjęcie ilustracyjne: Twitter.com / Szczepan Barkas / opr. własne
Śledź nas na Facebooku!
Doceniasz naszą pracę? Postaw nam wirtualną kawę!
